วิธีการเลือกต๊าปเครื่องจักร

1. เลือกตามโซนความทนทานต่อต๊าป
ต๊าปเครื่องจักรในประเทศจะมีรหัสโซนพิกัดความเผื่อของเส้นผ่านศูนย์กลางพิทช์กำกับไว้: H1, H2 และ H3 ตามลำดับระบุตำแหน่งที่แตกต่างกันของโซนพิกัดความเผื่อ แต่ค่าพิกัดความเผื่อจะเท่ากัน รหัสเขตพิกัดความเผื่อของต๊าปมือคือ H4 ค่าความคลาดเคลื่อน พิทช์ และมุมคลาดเคลื่อนมีค่ามากกว่าต๊าปเครื่องจักร และวัสดุ การรักษาความร้อน และกระบวนการผลิตไม่ดีเท่ากับต๊าปเครื่องจักร

H4 อาจไม่ถูกทำเครื่องหมายว่าจำเป็น เกรดโซนพิกัดความเผื่อของเกลียวภายในที่สามารถประมวลผลได้โดยโซนพิกัดความเผื่อของต๊าปมีดังนี้: รหัสโซนพิกัดความเผื่อของต๊าปใช้ได้กับเกรดโซนพิกัดความเผื่อของเกลียวภายใน H1 4H, 5H; H2 5G, 6H; H3 6G, 7H, 7G; H4 6H, 7H บางบริษัทใช้ก๊อกนำเข้ามักถูกทำเครื่องหมายโดยผู้ผลิตชาวเยอรมันว่าเป็น ISO1 4H; ISO2 6H; ISO3 6G (มาตรฐานสากล ISO1-3 เทียบเท่ากับมาตรฐานแห่งชาติ H1-3) ดังนั้นรหัสโซนความทนทานต่อการแตะและโซนความทนทานต่อเกลียวภายในที่ประมวลผลได้จึงถูกทำเครื่องหมายไว้

การเลือกมาตรฐานของเธรด ปัจจุบันมีมาตรฐานทั่วไปสามมาตรฐานสำหรับเธรดทั่วไป: เมตริก อิมพีเรียล และยูนิไฟต์ (หรือเรียกอีกอย่างว่าอเมริกัน) ระบบเมตริกคือเกลียวที่มีมุมโปรไฟล์ฟัน 60 องศาในหน่วยมิลลิเมตร

2. เลือกตามประเภทของก๊อก
สิ่งที่เรามักใช้คือ ต๊าปร่องตรง ต๊าปร่องเกลียว ต๊าบปลายเกลียว ต๊าปอัดขึ้นรูป ซึ่งแต่ละประเภทมีข้อดีในตัวเอง
ต๊าปร่องตรงมีความคล่องตัวที่แข็งแกร่งที่สุด สามารถแปรรูปโลหะที่ไม่ใช่เหล็กหรือโลหะที่เป็นเหล็กได้ มีทั้งแบบรูทะลุหรือแบบไม่ทะลุ และราคาที่ถูกที่สุด อย่างไรก็ตาม ความตรงประเด็นยังย่ำแย่ ทำทุกอย่างได้ ไม่มีอะไรดีที่สุด ส่วนกรวยตัดมีฟันได้ 2, 4 และ 6 ซี่ กรวยแบบสั้นใช้สำหรับรูที่ไม่ทะลุ และใช้กรวยแบบยาวสำหรับรูทะลุ ตราบใดที่รูก้นลึกพอ กรวยตัดควรยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้มีฟันมากขึ้นที่แบ่งเบาภาระการตัดและมีอายุการใช้งานยาวนานขึ้น

ต๊าปร่องเกลียวเหมาะสำหรับการประมวลผลเกลียวที่ไม่ผ่านรูมากกว่า และเศษจะถูกปล่อยไปด้านหลังระหว่างการประมวลผล เนื่องจากมุมเกลียว มุมคายตัดที่แท้จริงของต๊าปจะเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของมุมเกลียว ประสบการณ์บอกเราว่า: สำหรับการแปรรูปโลหะกลุ่มเหล็ก มุมเกลียวควรเล็กลง โดยทั่วไปประมาณ 30 องศา เพื่อให้มั่นใจถึงความแข็งแรงของฟันเกลียว สำหรับการแปรรูปโลหะที่ไม่ใช่เหล็ก มุมเกลียวควรมีขนาดใหญ่ขึ้น ซึ่งอาจอยู่ที่ประมาณ 45 องศา และการตัดควรจะคมกว่านี้

ชิปจะคายประจุไปข้างหน้าเมื่อเธรดถูกประมวลผลโดยการต๊าปจุด การออกแบบขนาดแกนมีขนาดค่อนข้างใหญ่ มีความแข็งแรงดีกว่า และสามารถทนต่อแรงตัดที่ใหญ่กว่าได้ ผลของการแปรรูปโลหะที่ไม่ใช่เหล็ก สเตนเลส และโลหะที่เป็นเหล็กนั้นดีมาก และควรใช้ดอกต๊าปสกรูกับเกลียวในรูทะลุเป็นพิเศษ

ดอกต๊าปอัดรีดเหมาะสำหรับการแปรรูปโลหะที่ไม่ใช่เหล็กมากกว่า แตกต่างจากหลักการทำงานของต๊าปตัดข้างต้น มันจะรีดโลหะเพื่อทำให้เสียรูปและสร้างเกลียวภายใน เส้นใยโลหะเกลียวภายในที่อัดขึ้นรูปมีความต่อเนื่อง มีความต้านทานแรงดึงและแรงเฉือนสูง และมีความหยาบผิวที่ดี อย่างไรก็ตาม ข้อกำหนดสำหรับรูด้านล่างของก๊อกอัดรีดนั้นสูงกว่า: ใหญ่เกินไป และปริมาณของโลหะฐานมีน้อย ส่งผลให้เส้นผ่านศูนย์กลางภายในของเกลียวใหญ่เกินไปและมีความแข็งแรงไม่เพียงพอ หากมีขนาดเล็กเกินไป โลหะที่ปิดล้อมและอัดไว้ก็จะไม่มีทางไปไหนได้ ทำให้ก๊อกน้ำแตกได้