چگونه می‌توان دوام ابزارها را از طریق روش‌های پردازش بهبود بخشید

۱. روش‌های مختلف فرزکاری. با توجه به شرایط مختلف پردازش، به منظور بهبود دوام و بهره‌وری ابزار، می‌توان روش‌های مختلف فرزکاری مانند فرزکاری رو به بالا، فرزکاری رو به پایین، فرزکاری متقارن و فرزکاری نامتقارن را انتخاب کرد.

۲. هنگام برش و فرزکاری متوالی، هر دندانه به برش خود ادامه می‌دهد، به خصوص برای فرزکاری انتهایی. نوسان تیغه فرز نسبتاً زیاد است، بنابراین لرزش اجتناب‌ناپذیر است. هنگامی که فرکانس ارتعاش و فرکانس طبیعی ابزار ماشین یکسان یا چند برابر باشند، لرزش جدی‌تر است. علاوه بر این، تیغه‌های فرز پرسرعت همچنین نیاز به چرخه‌های دستی مکرر شوک‌های سرما و گرما دارند که بیشتر مستعد ترک و لب‌پریدگی هستند و این امر دوام را کاهش می‌دهد.

۳. برش چند ابزاره و چند لبه، تعداد بیشتری فرز وجود دارد و طول کل لبه برش بزرگ است که منجر به بهبود دوام و بهره‌وری تولید فرز می‌شود و مزایای زیادی دارد. اما این فقط در این دو جنبه وجود دارد.

اولاً، دندانه‌های برش مستعد انحراف شعاعی هستند که باعث بار نابرابر دندانه‌های برش، سایش ناهموار و تأثیر بر کیفیت سطح فرآوری شده می‌شود؛ ثانیاً، دندانه‌های برش باید فضای براده‌برداری کافی داشته باشند، در غیر این صورت دندانه‌های برش آسیب خواهند دید.

۴. بهره‌وری بالا تیغه فرز در حین فرزکاری به طور مداوم می‌چرخد و سرعت فرزکاری بالاتری را فراهم می‌کند، بنابراین بهره‌وری بالاتری دارد.