نحوه انتخاب شیر ماشین

1. با توجه به منطقه تحمل ضربه را انتخاب کنید
شیرهای ماشین خانگی با کد منطقه تحمل قطر زمین مشخص شده اند: H1، H2، و H3 به ترتیب موقعیت های مختلف منطقه تحمل را نشان می دهند، اما مقدار تلورانس یکسان است. کد منطقه تحمل شیرهای دستی H4 است، مقدار تلورانس، گام و خطای زاویه بزرگتر از شیرهای ماشینی است و مواد، عملیات حرارتی و فرآیند تولید به خوبی شیرهای ماشین نیست.

H4 ممکن است به عنوان مورد نیاز علامت گذاری نشود. نمرات منطقه تحمل رزوه داخلی که می تواند توسط ناحیه تحمل گام شیر پردازش شود به شرح زیر است: کد منطقه تحمل رزوه برای درجات منطقه تحمل رزوه داخلی H1 4H، 5H قابل اعمال است. H2 5G, 6H; H3 6G, 7H, 7G; H4 6H, 7H برخی از شرکت ها از شیرآلات وارداتی استفاده می کنند که اغلب توسط سازندگان آلمانی به عنوان ISO1 4H مشخص می شود. ISO2 6H; ISO3 6G (استاندارد بین المللی ISO1-3 معادل استاندارد ملی H1-3 است)، به طوری که کد منطقه تحمل ضربه و منطقه تحمل رزوه داخلی قابل پردازش هر دو علامت گذاری می شوند.

انتخاب استاندارد thread در حال حاضر سه استاندارد رایج برای رشته های مشترک وجود دارد: متریک، امپریال و یکپارچه (همچنین به عنوان آمریکایی شناخته می شود). سیستم متریک رزوه ای با زاویه پروفیل دندان 60 درجه بر حسب میلی متر است.

2. با توجه به نوع ضربه را انتخاب کنید
آنچه ما اغلب استفاده می کنیم عبارتند از: شیرهای فلوت مستقیم، شیرهای فلوت مارپیچی، شیرهای نقطه ای مارپیچی، شیرهای اکستروژن که هر کدام مزایای خاص خود را دارند.
شیرهای فلوت مستقیم قوی ترین تطبیق پذیری را دارند، از طریق سوراخ یا غیر سوراخ، فلز غیر آهنی یا فلز آهنی قابل پردازش است و قیمت ارزان ترین است. با این حال، مناسبت نیز ضعیف است، همه چیز را می توان انجام داد، هیچ چیز بهترین نیست. قسمت مخروطی برش می تواند 2، 4 و 6 دندانه داشته باشد. مخروط کوتاه برای سوراخ های غیر عبوری و مخروط بلند برای سوراخ های عبوری استفاده می شود. تا زمانی که سوراخ پایین به اندازه کافی عمیق باشد، مخروط برش باید تا حد امکان طولانی باشد، به طوری که دندان های بیشتری وجود داشته باشد که بار برش را به اشتراک می گذارند و عمر مفید بیشتری داشته باشد.

شیرهای فلوت مارپیچی برای پردازش رزوه های بدون سوراخ مناسب تر هستند و تراشه ها در طول پردازش به سمت عقب تخلیه می شوند. با توجه به زاویه مارپیچ، زاویه چنگک برش واقعی شیر با افزایش زاویه مارپیچ افزایش می یابد. تجربه به ما می گوید: برای پردازش فلزات آهنی، زاویه مارپیچ باید کوچکتر باشد، معمولاً حدود 30 درجه، تا از استحکام دندان های مارپیچی اطمینان حاصل شود. برای پردازش فلزات غیر آهنی، زاویه مارپیچ باید بزرگتر باشد که می تواند حدود 45 درجه باشد و برش باید تیزتر باشد.

هنگامی که نخ توسط ضربه نقطه پردازش می شود، تراشه به سمت جلو تخلیه می شود. طراحی اندازه هسته آن نسبتا بزرگ است، استحکام آن بهتر است و می تواند نیروهای برش بزرگتری را تحمل کند. اثر پردازش فلزات غیر آهنی، فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی بسیار خوب است و شیرهای نقطه پیچ باید ترجیحاً برای رزوه های سوراخ استفاده شوند.

شیرهای اکستروژن برای پردازش فلزات غیر آهنی مناسب تر هستند. متفاوت از اصل کار شیرهای برش فوق، فلز را اکسترود می کند تا آن را تغییر شکل داده و رشته های داخلی را تشکیل دهد. فیبر فلزی رزوه داخلی اکسترود شده پیوسته، با مقاومت کششی و برشی بالا و زبری سطح خوب است. با این حال، الزامات مورد نیاز برای سوراخ پایین شیر اکستروژن بیشتر است: خیلی بزرگ، و مقدار فلز پایه کم است، در نتیجه قطر رزوه خیلی بزرگ است و استحکام کافی نیست. اگر خیلی کوچک باشد، فلز محصور و اکسترود شده جایی برای رفتن ندارد و باعث شکستن شیر آب می شود.